De Regenboogloper is 8 juni 2016 officieel in gebruik genomen. Met een korte toespraak feliciteerde én bedankte René van der Laag van Gay-Haarlem.nl de gemeente Haarlem met deze mooie Regenboogloper.

“Na ondermeer de steden Alkmaar, Amsterdam, Tilburg, Utrecht, Maastricht, Rotterdam, Hoofddorp en Den Haag, heeft nu ook Haarlem een regenboogzebrapad: en wel een unieke Regenboogloper. Met de Regenboogloper geeft de stad aan, dat het staat voor diversiteit en acceptatie van seksuele minderheden.

Haarlem is sinds 2012 Koplopergemeente homo-emancipatie en per 2015 een officiële Regen-boogstad. Met steun van het ministerie van Onderwijs Cultuur & Wetenschap geeft de gemeente Haarlem in samenwerking met het Bureau Discriminatie Zaken, het COC Kennemerland en Gay-Haarlem.nl invulling aan het verder ontwikkelen van de emancipatie van de lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders in Haarlem. Zichtbaarheid is één van de zes speerpunten van het gemeentelijk homo-emancipatiebeleid voor de komende jaren.

In navolging van de hiervoor genoemde steden past het daarom de Regenboogstad Haarlem uitstekend, om met de Regenboogloper aan een zeer groot publiek in de openbare ruimte zichtbaar te maken dat Haarlemmers de seksuele diversiteit in hun stad vieren! Een trotse stad waarin iedereen gelijk is ongeacht hun seksuele geaardheid.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd de regenboogvlag hét wereldwijde symbool voor de ontluikende LHBT beweging. Toen gewoon nog homo-emancipatiestrijd genoemd.
De originele regenboogvlag werd in 1978 in opdracht van Harvey Milk, stadsbestuurder van San Francisco ontworpen. Harvey Milk was één van de eerste openlijk homoseksuele stadsbestuurders in de Verenigde Staten en zocht naar een symbool om de Gay Pride in zijn stad kracht bij te zetten. Nadat Harvey Milk op 27 november 1978 werd vermoord vanwege zijn homoseksualiteit, groeide de vlag uit tot een internationaal symbool van trots en diversiteit.

We staan hier bij de Rode Loper van Haarlem. Deze drukke wandelroute en toegangspoort vanaf het NS-station naar de mooie historische binnenstad, wordt vanaf vandaag officieel aangevuld met deze prachtige Regenboogloper. Een uitstekend voorbeeld van zichtbare integratie dus wat ons betreft. Met het inleggen van de tegel straks onderstreept Haarlem waar zij voor staat en krijgt Haarlem hiermee een mooie extra dimensie.

Namens heel roze Haarlem en de samenwerkende Regenboogorganisaties, feliciteer ik de gemeente Haarlem met dit unieke Haarlemse homo-monument en bedank ik hierbij de wethouders Merijn Snoek, Cora-Yfke Sikkema, Jur Botter en hun ambtenaren. Een bijzonder woord van dank gaat uit naar de bevlogen en voormaling D66 wethouder Jack van der Hoek, sinds kort gedeputeerde van de provincie Noord-Holland. Zonder hun inzet en enthousiasme was de realisatie van de Regenboogloper niet mogelijk geweest.

Ik spreek de wens uit dat er op deze plek veel gezoend gaat worden.”

Haarlem, 8 juni 2016.

Homoseksuele gevangenen in concentratiekampen waren herkenbaar aan de roze driehoek op hun gestreepte gevangenispak. Tijdens het nazi-bewind (1933-1945) werden in Duitsland ongeveer 50.000 personen op verdenking van homoseksualiteit veroordeeld. Volgens schattingen zijn ongeveer 7000 Duitse mannen vanwege hun homoseksualiteit in concentratiekampen terecht gekomen, met of zonder veroordeling. Waarschijnlijk de helft van hen is daar om het leven gekomen.

Roze driehoek
De nazi's zagen homoseksualiteit als een ziekelijke afwijking en als een gevaar voor gezin en staat. Zij dachten dat homoseksuelen andere, 'gezonde' Duitsers zouden kunnen verleiden en besmetten en zo de groei van de Duitse bevolking in gevaar brachten.

Direct nadat de nazi's in 1933 aan de macht waren gekomen, werden homobladen en organisaties voor homo's verboden. Homobars en -cafés werden gesloten. In de herfst van 1933 werden in de concentratiekampen Dachau en Fuhlsbüttel de eerste mannen binnengebracht die gearresteerd waren op grond van hun homoseksualiteit. Zoals joden een gele ster moesten dragen, zo kregen homo's een roze driehoek op hun gevangenispak. In de gevangenishiërarchie stonden zij op de laagste trede. Als gevolg daarvan was hun overlevingskans gering.

Vervolging in Nederland
In mei 1940 bezette het Duitse leger Nederland. Al op 31 juli 1940 werd homoseksualiteit door de bezetter verboden. Er kwam een gevangenisstraf van vier jaar te staan op homoseksueel contact. Sinds 1811 waren homoseksuele contacten tussen volwassenen in ons land niet meer strafbaar. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn ook in Nederland homoseksuelen vervolgd en gevangen gezet, soms in gevangenissen en huizen van bewaring in Nederland, maar meestal in gevangenissen en tuchthuizen in Duitsland. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat zich in Duitse concentratiekampen in of buiten Nederland mannen van Nederlandse nationaliteit bevonden die wegens homoseksualiteit waren opgepakt

Bron:
Anne Frank werkstukguide
Cartoon:
ReinArt Cartoons

De Regenboogorganisaties COC Kennemerland, Bureau Discriminatiezaken en Gay-Haarlem.nl nemen ook dit jaar deel aan de herdenking en kranslegging op vrijdag 4 mei 2018 bij het monument aan de Dreef in Haarlem. De kranslegging wordt traditiegetrouw voorafgegaan door een herdenkingsdienst in de Grote of Sint Bavokerk aan de Grote Markt in Haarlem. Aanvang 18.50u. Aansluitend is er de stille tocht naar het monument aan de Dreef.

Monument
Het monument 'Man voor het Vuurpeloton', van beeldhouwer Mari Andriessen is een bronzen beeld van een staande mannenfiguur. In de bestrating is een natuurstenen strip van circa 10 meter lang aangebracht waarin de namen en leeftijden van de 15 omgekomen verzetsmensen zijn gebeiteld. Zij werden op 17 maart 1945 op deze plek gefusilleerd.

Na de steden Tilburg, Utrecht, Maastricht en Schiedam heeft nu ook Rotterdam een regenboogzebrapad. Met dit zebrapad, dat gerealiseerd is op initiatief van Groen Links, geeft de stad aan dat het staat voor diversiteit en acceptatie van seksuele minderheden. Binnenkort zal ook in Amsterdam een regenboogzebrapad worden gerealiseerd.

Haarlem is sinds 2012 Koplopergemeente homo-emancipatie (per 2015 ‘Regenboogstad’) en geeft met steun van het ministerie van OC&W invulling aan het verder ontwikkelen van de emancipatie van de LHBT*-gemeenschap in Haarlem.
Zichtbaarheid is één van de zes speerpunten van het gemeentelijk LHBT-beleid zoals dat is vastgesteld in het Lokaal Actieplan 2015-2017.

In navolging van de hiervoor genoemde steden past het daarom de Regenboogstad Haarlem uitstekend om met een regenboogzebrapad aan een zeer groot publiek in de openbare ruimte zichtbaar te maken dat Haarlemmers de seksuele diversiteit in hun stad vieren! Een stad waarin iedereen gelijk is ongeacht hun seksuele geaardheid. Met een Regenboog Zebrapad kan Haarlem daar op een geweldige manier uitdrukking aan geven. De reeds bestaande ‘Rode Loper’, de wandelroute van het NS-station naar de binnenstad, is uitermate geschikt voor een regenboogzebrapad! De Kruisweg als toegangspoort tot de historische binnenstad van Haarlem zou daarmee een mooie extra dimensie krijgen.

*Lesbische vrouwen, Homoseksuele mannen, Biseksuelen en Transgenders (LHBT)

Als vrijwilliger van COC Kennemerland sta ik regelmatig voor een groep derdeklassers, dus elke les loopt net even anders. Dat maakt het ook zo leuk. De scholen zijn weer begonnen, dus ook het seizoen.
De les die me het meest bij zal blijven, is een vmbo-klas in Haarlem twee jaar geleden. De techniekklas. Medevoorlichter Peter en ik komen bij een onderdeel waarbij we de symbolen voor man en vrouw op het bord tekenen. Peter heeft het rondje en de pijl nog niet getrokken of de klas begint te lachen. Het vrouwelijke symbool zorgt voor nog meer onrust. Nu zijn we dit rond dit deel van de voorlichting wel gewend, maar toch is het rumoeriger dan anders. Steeds als we naar de tekens verwijzen, begint het weer. Dan komt de aap uit de mouw. In de techniek staan deze symbolen voor een trekschakelaar en een wandcontactdoos en niet voor man of vrouw. De rest van de les spreken we voor een keer over ‘trekschakelaar’ en ‘wandcontactdoos’.
Vorig jaar stonden we weer op die school, een vierdeklasser kwam naar me toe. “Jullie gaven die les over homo’s en respect. Met die trekschakelaar en contactdoos.” De les was duidelijk niet alleen Peter en mij goed bijgebleven. Hopelijk is onze werkelijke boodschap ook overgekomen.

Susanne Moerkerk, Haarlems Dagblad 12 september 2015.
www.haarlemsdagblad.nl

Het Sarphatihuis, een verpleeghuis van zorginstelling Amsta, gaat een speciale woonafdeling voor homoseksuele ouderen opzetten.
Een haalbaarheidsonderzoek moet uitwijzen of er genoeg mensen zijn die interesse hebben voor een 'roze woonunit', waar tien tot twintig homo's, zowel mannen als vrouwen, kunnen wonen. Volgens Petra van Dam, bestuurder van Amsta, is er duidelijk behoefte aan een speciale afdeling voor 'roze ouderen'. 'Homo's zijn vaak terughoudend om vanuit hun huis naar een instelling te verhuizen. Ze kunnen hun ervaringen en gevoelens niet met andere bewoners delen. Wij zijn een Amsterdamse instelling en moeten luisteren naar onze bewoners.'

Acht woonzorgcentra en verpleeg¬huizen van Amsta zijn deze week met een speciaal certificaat - een Roze loper - onderscheiden om aan te geven dat ze homovriendelijk zijn. Jelly van der Goot van verpleeghuis De Poort in West: 'We krijgen hier steeds meer homo's binnen. Bij deze generatie is de schaamte voor hun ¬geaardheid nog groot. Ze komen vanuit hun huis in een instelling, voelen zich onzeker bij 'grapjes' en opmerkingen en gaan weer terug in de kast.'

Bron: Parool 4 juli 2015

Opinie van de redactie.
De stad Haarlem telt 21 woonzorgcentra en verpleeghuizen. Één woonzorgcentrum heeft een Roze Loper verworven in 2011. Dat is slechts 0,2%. Een bedroevend laag percentage derhalve en een Regenboogstad Haarlem onwaardig.

De directie van het Reinaldahuis zag in dat homovriendelijk beleid een absolute voorwaarde is om een veilige woon- en leefomgeving te kunnen bieden aan al haar bewoners en cliënten. Helaas heeft dit inzicht en het goede beleid dat door dit humanistische huis wordt gevoerd er tot nog toe niet toe geleid dat ook andere Haarlemse centra gingen onderkennen dat hun homoseksuele bewoners recht hebben op een veilige leefomgeving. Een woon- en leefsituatie waarin zij volledig zichzelf kunnen zijn en zich niet gedwongen voelen om in hun laatste levensfase weer terug te moeten in de kast.

Sinds 2015 dragen gemeenten veel verantwoordelijkheid voor de uitvoering van nog meer zorgtaken. Een uitstekend moment dus waarop de gemeente Haarlem initiatieven kan nemen die er toe leiden dat woon- en zorgcentra homovriendelijk beleid gaan ontwikkelen én een Roze Loper verwerven. De dooddoener van de woonzorgbestuurders dat 'het bij ons niet speelt' en 'we hebben geen roze bewoners' zal daarbij door de gemeente niet mogen geworden geaccepteerd. Wij weten immers wel beter!

Meer over de Roze Loper lees je hier

Haarlem - Jet Bussemaker, minister van OCW (PvdA) ontving de Roze Bril award 2015. 

Zaterdag 14 maart was minister Jet Bussemaker in Haarlem. Zij ging met vertegenwoordigers van Haarlemse maatschappelijke organisaties in gesprek over vrijheid en discriminatie. Daar aan voorafgaand kreeg zij van provinciale PvdA politici een plan aangeboden om de positie van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LHBT) te verbeteren.

Als blijk van waardering voor haar betrokkenheid, visie, inzet en LHBT-beleid ontving zij die middag van Gay-Haarlem.nl de Roze Bril 2015. Daarmee is zij een geweldige opvolgster van Merijn Snoek, oud fractievoorzitter van het CDA en thans wethouder Jeugd, Onderwijs & Sport in Haarlem, die deze prijs in 2013 door Gay-Haarlem.nl kreeg uitgereikt.

Het is 2009 en het is stil in Haarlem. Stilte rond, en onzichtbaarheid van, LHBT's in onze prachtige stad, in het gemeentehuis én in de politiek. Het nagenoeg teloorgegane COC Kennemerland was volkomen de weg kwijt, volstrekt in zichzelf gekeerd en volledig vervreemd van haar achterban en doelgroep.

In september van dat jaar staken we de koppen bij elkaar en vonden dat Haarlem weer op de Roze Kaart van Nederland gezet moest gaan worden. In die prachtige nazomermaand werden we bijna letterlijk door de verantwoordelijk ambtenaren de trappen van het stadhuis afgeslagen nadat we hen gevraagd hadden naar de visie van de gemeente op LHBT-beleid. 'Waar of we ons mee bemoeiden' werd ons nageroepen, onderwijl de koffiekopjes in de gootsteen smijtend.
Dit sterkte ons des te meer en gingen hard aan de slag met de website. De bewust gekozen deadline van 18 februari 2010 werd gehaald en met veel publiciteit gingen we op die voor ons gedenkwaarde dag live! Het bleek een schot in de roos. De site werd boven verwachting veel bezocht en meer dan dat... er ging beweging komen in de ingeslapen LHBT-gemeenschap. Politici vroegen ons naar het stadhuis te komen. We werkten mee met het opstellen van verkiezingsprogramma's. We werden gesprekspartner van de beleidsambtenaren ('nog koffie heren?') en er werd een fantastische band opgebouwd met de wethouders ('Ha, daar zijn de roze heren weer'). Haarlem werd Roze Stad in 2012. Het COC Kennemerland zuiverde zichzelf en ging met een fris nieuw bestuur aan de slag voor haar doelgroep. De stad Haarlem werd Koplopergemeente homo-emancipatie en is sinds 2015 Regenboogstad. Er zijn roze lopers toegekend aan zorginstellingen. Regenboogvlaggen hangen aan het gemeentehuis en stadskantoor op Nationale Coming Out Dag. En zo is er nog veel meer op te noemen.

Of dat allemaal komt omdat wij met zoiets simpels als een gay-website zijn gestart laten we in het midden. Of zoals de Engelsen zeggen 'there is no proof of succes'. En dat doet er ook helemaal niet toe. De doelstelling om Haarlem weer op de Roze Kaart te zetten is gehaald. De komende jaren zullen we er hard aan blijven werken om dat zo te houden. Strijden voor gelijke rechten en homo-emancipatie is immers van alle tijden. Je hoeft maar even achterover te leunen en je kunt weer van voor af aan beginnen. Gelijkheid, vrijheid en broederschap is niet vanzelfsprekend en daar zullen we ons altijd voor in moeten blijven zetten.

Haarlem, 18 februari 2015